- wtrącenie
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldewtraogoncenie"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}wtrącenie{{/stl_39}}{{stl_41}} n (-a){{/stl_41}}{{stl_7}} Bemerkung{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
wtrącenie
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
wtrącenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wtrącenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wtrącić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co wtręt; wstawka: Liczne wtrącenia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
epenteza — ż IV, CMs. epentezazie, blm jęz. «wstawienie, wtrącenie głoski w wyraz, wtórne wytworzenie się elementu głoskowego wewnątrz wyrazu, wywołane głównie czynnikami fonetycznymi, np. l w kropla (zamiast kropia)» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
interwencja — ż I, DCMs. interwencjacji; lm D. interwencjacji (interwencjacyj) 1. «włączenie się, wtrącenie się w jakąś sprawę; wywieranie na kogoś wpływu w celu uzyskania określonego efektu (np. zmiany jakiejś decyzji); starania, zabiegi z tym związane;… … Słownik języka polskiego
